آیا علی دایی از یک غیرممکن حرف می زند؟

به گزارش مهسان بلاگ، ایرانی هایی همواره این گوشه و آن گوشه جهان هستند که مربیگری را در اروپا تجربه نموده اند، تجربه هایی جذاب که برای یک مربی ایرانی که در فوتبال ایران رشد نموده، ممکن به نظر نمی رسد.

آیا علی دایی از یک غیرممکن حرف می زند؟

فرشاد کاس نژاد ، علی دایی در مصاحبه اخیرش از گرایش به مربیگری خارج از ایران حرف زده. حتی گفته پیشنهادهایی دارد، اگرچه آدرس مشخصی از پیشنهادها ارائه ننموده اما درباره این گرایش و شانس برای مربیان ایرانی باید به پیشینه این بازار کار و پیش بینی درباره آینده فکر کرد.

مربیان ایرانی حتی در آسیا نتوانستند بازار کار داشته باشند. فقط خاطره ای از مربیگری حشمت مهاجرانی در امارات و عمان و ناصر حجازی در محمدان بنگلادش در ذهن ها باقی مانده و آنها همواره مثال های این ماجرا هستند اما ببینیم حشمت مهاجرانی در چه روزگاری و چگونه و در چه موقعیتی کار مربیگری خارج از ایران را شروع کرد: بعد از انقلاب به امارات آمدم و کار خود را با باشگاهی در شارجه به نام الشعب شروع کردم که این باشگاه حتی زمین تمرین هم نداشت و من تیم را در خیابان تمرین می دادم. با این حال تیم ما همراه با تیم الاهلی که حسن روشن و حسن نظری را با خود داشت به فینال مسابقات راه پیدا کرد. در همان زمان بود که پیشنهاد مربیگری تیم ملی امارات به من داده شد که پس از فسخ قرارداد دان ربی مربی سابق تیم ملی فوتبال انگلیس، من به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال امارات انتخاب شدم. کار خود را با جوانان 17-16 ساله شروع کردم که بلافاصله در همان سال اول قهرمان جوانان غرب آسیا شدیم و بعدها همین تیم، شاید به اضافه یکی دو بازیکن دیگر به جام جهانی فوتبال 1990 ایتالیا راه پیدا کرد.

مربیان دیگری هم تجربه هایی کوچک بیرون ایران داشته اند که هیچ کدام به عنوان یک فرصت حرفه ای چندان قابل اعتنا نیستند. فراموش نکنیم که آخرین بار بر سر شایعه پیشنهاد پاختاکور به امیر قلعه نویی چه حاشیه هایی ساخته شد و آن پیشنهاد هرگز به انتها نرسید.

واقعیت این است که مربیان ایرانی در دو دهه اخیر که سطح درآمدشان در لیگ ایران به نسبت گذشته رشد چشمگیری داشته، هرگز حتی به کار بیرون از ایران فکر هم ننموده اند و فرصتی هم برای آنها ساخته نشده. دلایلش روشن است، نداشتن ارتباطات بین المللی و ناکامی در عرصه آسیایی کافی است برای اینکه یک مربی خارج از کشورش بازار کار نداشته باشد. مربیان ایرانی در باشگاه های ایرانی فرصت های اقتصادی خوبی داشته اند و دلیلی هم نداشته که مثل مهاجرانی یا حجازی کار در باشگاه های کوچک را برای شروع تجربه نمایند. علی دایی هم که تا چندی پیش حتی پیشنهادهای شهرستانی اش را به دلایل شخصی نمی پذیرفت، چگونه می خواهد کار در یک تیم کوچک خارجی را تجربه کند؟

اما ایرانی هایی همواره این گوشه و آن گوشه جهان هستند که مربیگری را در اروپا تجربه نموده اند، تجربه هایی جذاب که برای یک مربی ایرانی که در فوتبال ایران رشد نموده، ممکن به نظر نمی رسد. نمونه معروف این دسته از مربیان افشین قطبی بود، مردی که تمام داستانش را می دانیم. از آخرین نمونه این تجربه ها، حضور الکساندر نوری در وردربرمن بود. نوری دو فصل مربیگری در وردربرمن بی را تجربه کرد تا در یک فرصت طلایی به نیمکت وردربرمن در بوندس لیگا رسید، تجربه ای که برای یک مربی ایرانی به شدت دور از دسترس است. نوری فصل 2018 در اینگولشتات پیروز نبود اما همین تجربه های ناپیروز هم برای یک مربی جوان شاید فوق العاده بودند. او در همین جابجایی تابستانی فوتبال ایران به پیشنهاد باشگاه پرسپولیس پاسخ منفی داد تا بدانیم رؤیاهای بزرگتری را به رغم شکست های اخیر تجربه می نماید.

پویا اسبقی در گوته بورگ هم روند جذابی را طی نموده. او سرمربی تیم بزرگی در فوتبال سوئد است و درباره موقعیتش می گوید: در سوئد وقتی سرمربی گوته بورگ شدم، بحث مقایسه پیش آمد. همه می گفتند این دو در یک سن راهنمایی گوته بورگ را بر عهده گرفتند و شاید اسبقی هم بتواند اریکسون دیگری باشد.

پویا در سوئد با اریکسون مقایسه می گردد. حتی برای سرمربیگری در لیگ سوئد، یک مربی ایرانی کار آسانی پیش رو ندارد و سخت چنین فرصتی را به دست می آورد، مگر اینکه مثل پویا اسبقی همانجا ریشه دوانده باشد یا مثل الکس نوری در آلمان.

علی دایی در مصاحبه با ورزش 3 گفته: خیلی دوست دارم که بیرون از ایران مربیگری کنم و مطمئن هستم که آرامش بیشتری خواهم داشت. ما طی چند سالی که در ایران کار کردیم، متأسفانه 30 درصد کار فنی انجام دادیم و 70 درصد انرژی ما صرف کارهای دیگر شد. نتوانستم کار فنی که دلم می خواهد را انجام دهم. به دلیل مشکلاتی که تیم های من داشتند، هیچ زمان نشد آن چیزی که می خواستم اجرا گردد. به استثنای سایپا که قهرمان شد و همه مجموعه از مدیرعامل تا تمام نفرات پشت ما بودند، در دیگر تیم ها اینگونه نبود. دو سال قبل درویش همواره پشت ما بود و با اینکه کمبود هم داشتیم اما کار خوبی انجام دادیم. در دیگر باشگاه ها آرامش ذهنی نداشتیم تا تمرکز خود را روی کار فنی بگذاریم و فوتبال انجام دهیم.

علی دایی اگر واقعاً به کار بیرون از ایران فکر می نماید، کار سخت تری پیش رو دارد؛ سخت تر از مسیری که در پرسپولیس، سایپا و دیگر تیم ها طی کرد و اغلب همه چیز تحت فرمانش بود.

berlinro.ir: آلمان: سفر به مهد صنعت و فناوری اروپا، برلین، هامبورگ، هانوفر

namasho.com: نماشو: آگهی رایگان، رپورتاژ رایگان، آگهی بنری ارزان، خرید بک لینک

منبع: ایران ورزشی
انتشار: 2 آذر 1400 بروزرسانی: 2 آذر 1400 گردآورنده: mahsanblog.ir شناسه مطلب: 13868

به "آیا علی دایی از یک غیرممکن حرف می زند؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "آیا علی دایی از یک غیرممکن حرف می زند؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید